Een luisterend oor voor iedereen in Overvecht

Het werk dat het Ketenbureau doet is misschien niet altijd zichtbaar, maar dat van de partners in de keten wel. Zoals het Leger des Heils, een van de leden van de klankbordgroep, die het Ketenbureau adviseert hoe ze haar werk beter kan doen.

Dit jaar zijn de kerstpakketten van de Ketenbureau-medewerkers naar de Utrechtse wijk Overvecht gegaan, waar kapitein Huub Stijvers van de lokale Leger des Heils ze verdeelt onder mensen die ze kunnen gebruiken.

Een veilig toevluchtsoord

Of het gaat om eenzaamheid, verslaving, armoede of ongeletterdheid. Iedereen kan binnenlopen bij het pand Bosshardt de Dreef aan de Schooneggerdreef in Overvecht voor een warme kop koffie of een praatje. “We bieden een luisterend oor”, vertelt Stijvers. “Ons gebouw is een veilig toevluchtsoord voor iedereen. Ongeacht wie je bent, welke achtergrond je hebt of welk doel je hebt om hier te komen.”

In de wijk rond Bosshardt de Dreef wonen vooral migrantengezinnen, wat soms lastig communiceren is. “We komen tijdens gesprekken vaak andere problemen tegen. Soms gaat het om ingewikkelde hulpvragen. Daarom is het zo belangrijk dat we zulke korte lijnen hebben met andere organisaties in de keten, zoals wijkteams en dak- en thuislozenorganisaties. Ook hebben we genoeg adressen buiten de reguliere kanalen om, waar we mensen naartoe kunnen brengen in geval van nood. We zijn echt een spin in het web.”

Mondkapjes zorgen voor drempel

Corona maakt het werk wel moeilijk. De tafels en stoelen staan leeg eind van de dag door de nieuwe lockdown. Overdag kunnen mensen er gelukkig nog wel terecht, maar mét mondkapje. “En dat is echt een belemmering, een drempel voor mensen om binnen te komen”, legt Stijvers uit. “Het snijdt me door de ziel. Juist de mensen die wij bedienen, de groep die pertinent hulp nodig heeft, is erg gevoelig voor wappietaal. Ze weigeren een mondkapje op te doen.”

Om mensen uit de wijk toch de drempel over te helpen met vaccinaties opende de GGD tijdens de eerste coronagolf in het gebouw van het Leger des Heils een vaccinatieplek. “Omdat we een vertrouwde omgeving zijn en de toegang laagdrempelig is, stond de rij op een gegeven moment tot aan het hek. We serveerden koffie erbij om te laten zien dat het allemaal niet zo eng was.”

Anderen gelukkig maken

Stijvers is niet altijd kapitein bij het Leger des Heils geweest. Hij werkte eerst met zijn broers in het autobedrijf van zijn familie. Daar kreeg hij al vaker te maken met mensen die, zoals hij zegt ‘niet in de standaard frame passen’. Op een gegeven moment besloot hij hen meer te gaan helpen. “Dit is geen beroep maar een roeping. Ik kan makkelijk omgaan met bijzondere mensen. Als ik er moet zijn voor hen, dan ben ik er.”

En het kan voorkomen dat Stijvers midden in de nacht iemand naar een blijf van mijn lijf huis brengt, of naar een goede nachtopvang. Ook als dat betekent dat hij naar een andere stad moet rijden. “Geluk zit niet in mooie huizen of auto’s, maar in anderen helpen. Daar word jezelf ook beter van.” En dat soms al een arm om de schouder van iemand zijn, die binnenkomt, vertelt Stijvers. “Dan bedanken ze me en zeggen dat dit precies was wat ze nodig hadden.”

Vanuit de christelijke achtergrond biedt het Leger des Heils ook mensen de mogelijkheid om rust en soelaas in een geloofsleven te vinden, zonder hen dat overigens op te leggen of af te dwingen, benadrukt Stijvers. “We bieden bijvoorbeeld de cursus ademruime, die erop gericht is rust en vrede in jezelf te vinden met als uitkomst dat je ook makkelijker met anderen om leert gaan. Velen hebben een hard leven geleid en of leiden dat nog altijd. Als verdedigingsmechanisme zetten ze dan al snel een ”tot hier en niet verder” houding’ in om de gekwetste ziel te beschermen. Dat kan weer leiden tot sociale isolatie en eenzaamheid.”

Kerstpakketten

De kerstpakketten van het Ketenbureau hebben Stijvers aan het denken gezet. “Het is voor sommige mensen fijn om met kerst eens wat op tafel te kunnen zetten. Daarom hebben we het idee om volgend jaar een omgekeerde adventskalender te organiseren. In plaats van elke dag iets uit de kalender te halen, doe je elke dag wat in een tas. Aan het einde van de rit delen wij die tas met eten uit aan mensen die het nodig hebben.”

Hij denkt vooral aan mensen die tussen wal en schip vallen. Die bijvoorbeeld net iets te veel verdienen om te kunnen aankloppen bij de voedselbank. Voor deze doelgroep heeft hij nog een idee, namelijk om een soort supermarkt voor hen te openen. Daar kunnen ze dan zelf hun eten halen. “Mensen zijn geen stumper als ze hier binnenkomen. Ze hebben de regie over hun leven in eigen handen. Dat gevoel willen we ze blijven geven.”

Meer weten over het Leger des Heils in Utrecht: https://www.facebook.com/korpsutrecht

Dit artikel is oorspronkelijk gepubliceerd op de website en in de nieuwsbrief van het Ketenbureau i-Sociaal Domein.