Esther Pordon aan het werk in Vietnam. Foto: Ilona Vanouplines.

‘Tweetalig onderwijs verbreedt je horizon’

Vanaf haar prille jeugd zit reizen in het bloed bij Esther Pordon. De 32-jarige tekstschrijfster en communicatieprofessional leeft nu als digitale nomade. Taal is daarbij geen probleem, dankzij tweetalig onderwijs.

Dat een leven op kantoor voor haar niet is weggelegd, werd Esther Pordon al bij haar eerste baan als socialmedia-manager duidelijk. Na haar diploma tweetalig vwo in 2007 aan het Anna van Rijn College in Nieuwegein studeerde ze Communicatiewetenschap aan de UvA en deed ze een minor Journalistiek aan de VU. Daarna werkte ze in een aantal vaste banen.

“Ik zag mensen die al twintig jaar hetzelfde werk deden en wiens leven dus al twintig jaar hetzelfde was. Hoe hou je dat vol? Het leven is te kort daarvoor. Ik wilde meer tijd voor dingen die mij gelukkig maken, meer vrijheid om zelf tijd in te delen. De term digitale nomade kwam heel erg op in de media. Toen dacht ik: dat moet ik ook kunnen.”

Waarom heb je in groep 8 gekozen voor tweetalig vwo?

“Al in groep 7 wist ik dat ik tto wilde gaan doen. Ik hoefde niet eens andere open dagen te bezoeken. Ik was toen al een paar keer met mijn ouders in de VS geweest. Ze reizen heel graag, mijn moeder werkte in de reisbranche. Op mijn zevende namen ze mij en mijn broertje voor het eerst mee naar Amerika. Dat heeft toen zo’n enorme indruk op mij gemaakt. Op die reis leerde ik Engels spreken.”

“Toen ik 11 jaar was ben ik in mijn eentje naar Amerika gegaan om een vriendin op te zoeken. Over de taal dacht ik niet eens na, die zat er toen dus al in. Ik heb maanden moeten zeuren om mijn ouders ervan te overtuigen dat ik het kon en niets hield me tegen. Uiteindelijk gingen ze overstag.”

Lees het hele interview op Nuffic Actueel.

You may also like